Wat een wereld leven we in! Aan de ene kant ervaren we als kind van God de liefde van God voor deze wereld en delen we Zijn goedheid uit op allerlei manieren. Aan de andere kant overweldigt ons soms de duisternis door alle nieuwsberichten en onze ervaringen in het leven. Overal werkt de zonde door in mensen, vaak in mensen waar je dat helemaal niet van verwacht had. Zelfs de kerk is een plaats waar zonde nog kan werken.

Dat kan effect hebben (soms ongemerkt) op je kijk naar mensen, organisaties en overheden. Je vertrouwen neemt af en slaat om naar wantrouwen. Van uit wantrouwen kan je al snel de deur openen voor angst. Vervolgens ga je je afschermen van alles om je heen. Je creëert je eigen veiligheid. Je trekt je terug. Of zet je te vuur en te zwaard af tegen al het kwaad om je heen. De liefde van Jezus motiveert je daden en uitspraken niet meer, maar angst en onzekerheid.

Hoe ziet Jezus dit? Immers Hij heeft ons heel bewust ‘achtergelaten’ op deze aarde in het volle besef dat de aarde geen veilige, gezonde plek is. Dat heeft Hij lijfelijk ondervonden.

Jezus zegt in Joh. 17:15: Ik bid niet dat U hen uit de wereld wegneemt, maar dat U hen bewaart voor de boze.

Jezus laat ons dus achter in het volle besef dat we veilig zijn bij God. Hij bidt en wat Hij bidt, gebeurt. Dat mag je basis zijn in je leven. Dat is een geloofskeuze van jou.

Hoe kan dat dan vervolgens werken in jouw praktijk?

Je stapt elke dag in met het geloof dat de veilige basis God zelf is. Hij is je beschermer. Hij is betrouwbaar! Daar waar je je zorgen maakt en je angstig voelt, breng je dat actief bij Hem in gebed (1 Petr. 5:7)

Tegelijkertijd kijk je vanuit dat Godsvertrouwen op liefdevolle, geestelijke wijze naar mensen en situaties om je heen. Je realiseert je dat de Geest je gevoelig wil maken voor het maken van de juiste keuzes in het leven: soms mag je actief licht zijn en stap je er in, soms loop je van de situatie of persoon weg. Je vertrouwt je niet toe aan jan en alleman. Dat deed Jezus ook niet.

Je kiest vanuit vrede met God. Dat betekent dat je gebedsleven een levensstijl wordt. Niet alleen ’s-ochtends, maar ook door de dag heen. Krachtig is het dan ook om te evalueren met God wat je ervaren hebt, zodat je leert te ontdekken wat je ziel is en wat de Geest is.

Je bent je bewust dat er een tegenstander is die wil roven en je bent dus waakzaam. Niet vanuit angst maar juist vanuit geloof: jij bent in staat om hem dwars te zitten in het maken van de juiste keuzes! (1 Petr. 5:8)

Goed idee om dit alles niet alleen te doen: betrek volwassen christenen hierin zodat je groeit. Gods idee is de gemeente: wij. Dat brengt veiligheid en sterkte.

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink

In deze blog wil je weer inspireren om jouw wonder te ontvangen en te beleven. Allerlei principes helpen je daarbij in je wandel met Jezus. In mijn vorige blog ging het over: verwachten in plaats van afwachten. Dit keer het principe: je mag ontvangen in Jezus’ tegenwoordigheid.

Er is in de tegenwoordigheid van Jezus namelijk al genezing te verwachten. Jezus wil dichtbij zijn en zich in het samenkomen van de kerk laten zien. Zijn aanwezigheid brengt al genezing. Dat mag je verwachten o.a. in de aanbidding en prediking.

De Bijbel zegt in Marc. 1:31 dat Jezus dichterbij kwam: En Jezus kwam naderbij, vatte haar hand en richtte haar op. En de koorts verliet haar en zij diende hen.

Dat is wat Jezus dus doet. Hij spant zich in om jou te ontmoeten en te genezen. Jij mag ontvangen. Is dus geen werk van jou.

Leer om Jezus’ nabijheid uit te nodigen en je te geven aan Hem in je aanbidding. Maak dat als een levensstijl. We moeten ons realiseren dat er altijd genezing is in de tegenwoordigheid van Jezus. Hij is HEEL en communiceert heelheid. Er kan geen gebrokenheid of ziekte bestaan daar waar Hij ten volle zichtbaar is. Dat vraagt een geloofshouding en een diep verlangen naar Jezus alleen. Wil je dat?

Er kunnen belemmeringen zijn die jou afhouden van die ontmoeting. Belemmeringen zoals:

• Verachting van de kleine dingen: je wil alleen de grote wonderen en niet dankbaar zijn met de kleine wonderen.
• Ongeloof: je leunt op het geloof van de bedienaars en sterkt je niet persoonlijk in je relatie met Jezus. Je pakt niet zelf een belofte vast.
• Passief na ontvangen gebed: je gaat na gebed gewoon weer verder alsof er geen verschil is gemaakt. Elk ontmoeting met Jezus heeft impact, dat vraagt geloofshouding.

Dus laat Jezus dichterbij komen en aanbid Hem alleen. Zijn liefde zal nooit falen in je leven.

Wil je reageren? Mail naar [email protected]

Richard Wilbrink